Vouvos contar a historia dunha pedra chamada penedo gordo. Chámanlle así porque ten a forma dun pe, mellor dito, de dedo
gordo do pe.
Isto ocorreu así hai moitos anos. Unha señora de 70 ou 80 anos de idade
ía darlle de comer aos porcos e atopou a dous moinanres de 16 o menos, e 20 o maior os rapazes metianse con ela pero a pobre señora
non sabía que facer e pasou de todo. A señora tan amable díxolles
que pararan quietos, pero eles nin caso ata que a señora marchou.
Ao día seguinte a muller volveu, ali estaban outra vez. A señora xa
estaba farta deles e dixo: vouvos dicir unha cousa podedesme deixar en paz?
O maior dos rapazes dixo: -Non non te podemos deixar en paz ata que non me fagas algo.
E a señora marchou para a casa. Mentras vía a televisión estivo pensando que lle podia facer. Non se lle ocorría nada de nada, asi que lle rezou a Deus: Deus ti que es moi bo podesme salvar dos rapazes............
Ao día seguinte volveu como de costume e os rapazes alí estaban. A señora díxolles: que máis fai falta que faga. Xa lle recei a Deus.
De súpeto caeulle unha pedra na cabeza aos rapazes. Era moi pero que moi
pequena pero aínda así pesaba toneladas e toneladas.
Moi raro para unha señora de 70 ou 80 anos poñerse a bailar no medio da
rúa a macarena e a señora moi contenta foille dar de comer aos porcos:
porci de porcino e a chochi de cochinillo.
Gustouvos o conto de penedo gordo? Esto pasou de verdade no monte da Portela. Agora a pedra pequena fíxose supergrande.
Fin serafin
Nadia G.P. 5ºB