! QUE NENO TAN BO ¡

Era se unha vez unha cidade chamada Tarragona , na que un neno chamado Daniel de 11 anos, facía traballos para a comunidade, barría as calles , facía pasteis para os vellos da residencia . Un día a señora mais maior e tamén a que mais lle gustaban os pasteis dixo, este neno e unha xoia non vin un neno tan bo e fantástico , haber si o meu neto Xulio e como a ti , claro el ten 6 anos. E ti cantos anos tes ?
Daniel dixo teño 11 anos, e dixo a señora que maior , e Daniel dixo me teño que ir pero mañá volvo e traio mais cousas , e caramelos para Xoana que sei eu que lle gustan moito , voume adeus, na calle estaba o señor Pérez e Daniel axudouno a cruzar a calle , logo marchou para súa casa porque xa eran as 20:00 e tiñan que cear e cearon tortilla de pataca e un pouco de costela , e como

as 10:30 almorzou un pouco de pan con marmelada unha leite e un zume , fixo a súa cama duchouse e púxose o a súa roupa favorita . E as 11:30 foi a residencia , levou caramelos para Xoana e tortilla de pataca para todos e lle cantou unhas cancións ,e volveu a súa casa para comer comeron pescado con patacas cocidas e de sobremesa un pouco de froita e un iogur de fresa e outro de anana
pola tarde foi a praia a recoller lixo e deixou todo precioso , logo sentouse debaixo dunha árbore , e mais tarde volveu a súa casa , e lle deron o premio a o mellor neno e el estaba moi contento.