Os zombis ao ataque

Había una vez un sitio de Galicia chamado Verín, nese sitio vivía un neno chamado Xoán, tiña 10 anos e vivía co seu pai Xurxo. Vivían nun sitio moi lexos da cidade, alí na súa casa había unha cousa, moi rara por que tiña un sitio onde se gardaban as ferramentas, o sitio era moi grande e por iso dicían que era raro porque tantas ferramentas non tiña.
Un día, as 12:00 da maña estaban xogando as cartas fora da casa, decatáronse de que fíxose de noite moi rápido e eles foron a súa casa correndo, por que tiñan moito medo, ¿por que, as 12:01 minutos da maña non se pode facer de noite?. Estaba co seu pai na ventá, cunha escopeta, e viron a un señor moi raro camiñando por fora da casa (polo xardín) e non tiña perna nin brazo e non sabía como podía andar, o seu pai mirou por unha mirilla para apuntar que tiña na escopeta, mirou por ela e veu que era un zombi.
El foise para atrás co seu fillo, e sorte que dentro da súa casa sen darse conta que tiña uns ocupas, abaixo no seu comedor e os axudaron cos zombis, a cambio de darlle a casa.
Pois viñeron máis zombis, os homes todos cunha escopeta foron a matar a os zombis.
Xa soaba música coma as películas, mentras os mataban, pero había 10 que eran case inmortais porque un ocupa intentou darlle na cabeza, deulle pero non morreu en cambio a os outros zombis normais
Despois xuntáronse todos os ocupas e fixeron un plan, e dicía o xefe : hoxe vamos a matar a Xurxo, porque así non pode quitarnos a casa cunha denuncia.
Así dito foron a facelo o mataron e a o fillo tamén, e puxeron os corpos como se foran zombis.
Despois seguiron eles cos zombis inmortais, e fixeron isto, apuntaron todos a un e o mataron, e fixeron iso con todos.