O DIA DA PAZ
Había unha vez uns nenos chamados Pedro, Iker e Ramón. Eles tiñan un día en concreto que lles gustaba moito mais que os demais: o día da paz.
Como lles gustaba tanto eran os presidentes da organización da paz do seu colexio.
Eles son os que os que abrirían a gaiola das pombas brancas.
Cando chegou o día tan esperado cando ían a abrir a gaiola coas pombas as pombas habían desaparecido.
Lle votaron a culpa.
Xa non eran os presidentes da organización da paz non os querían na organización ninguén lles falaba, entón decidiron buscar ao ladrón de pombas.
Íanos buscar para volver a ser os presidentes.
Foron buscar no patio, e... Encontraron unha pista, puña '' se queredes volve a ver as pombas tedes que encontrar no patio unha pluma de pomba...''
Buscaron no patio para encontrar a pluma, a encontraron, estaba debaixo dunha pedra enorme que nunca habían visto.
Hai encontraron a segunda pista: estaba fora do colexio nunha cabana no bosque, hai encontraron as pombas e os nenos volveron a ser presidentes FIN.
viernes, 9 de marzo de 2012
O diario de Xoán
O diario de Xoán
Había unha vez un neno chamado Xoán, tiña un diario que lle chamaba o “diario de Xoán”aquel neno contaba a súa vida naquel diario. El non quería que na portada do diario saíra diario, eu digo que os nenos do seu cole vanlle pegar sempre por ter esa kursilada de portada.
Eu estou escribindo ou lendo normalmente no baño:
Hoxe e o seu primeiro día da ESO e todos os nenos insultábano por levar ese diario, el ten un amigo chamado Xurxo, e este neno:
Xurxo e Xoán sempre estan xogando a o fútbol, non e que sean moi bos pero....
Un día el estaba xogando con
Xurxo a pelota e dixolle
¿por que estas xogando solo?
E el dixome que non estaba
xogando solo, que estaba xogando
con Xonas, por un rato pensei
que Xurxo estaba louco pero
despois vin a un neno detrás dunha
árbore.
Un día despois fun con Xoán ao cole, foi como o peor día da miña vida porque cando ía darlle un bico a nena máis guapa do cole veu Xoán e dixome, outra vez besandose cunha nena e a nena que me pegou e me arrañou e tiroume ao barro.
No cole haora fan un concurso de comics e este e o meu:
haber si lles gusta ao jurado,
asta pronto.
Fin.
Había unha vez un neno chamado Xoán, tiña un diario que lle chamaba o “diario de Xoán”aquel neno contaba a súa vida naquel diario. El non quería que na portada do diario saíra diario, eu digo que os nenos do seu cole vanlle pegar sempre por ter esa kursilada de portada.
Eu estou escribindo ou lendo normalmente no baño:
Hoxe e o seu primeiro día da ESO e todos os nenos insultábano por levar ese diario, el ten un amigo chamado Xurxo, e este neno:
Xurxo e Xoán sempre estan xogando a o fútbol, non e que sean moi bos pero....
Un día el estaba xogando con
Xurxo a pelota e dixolle
¿por que estas xogando solo?
E el dixome que non estaba
xogando solo, que estaba xogando
con Xonas, por un rato pensei
que Xurxo estaba louco pero
despois vin a un neno detrás dunha
árbore.
Un día despois fun con Xoán ao cole, foi como o peor día da miña vida porque cando ía darlle un bico a nena máis guapa do cole veu Xoán e dixome, outra vez besandose cunha nena e a nena que me pegou e me arrañou e tiroume ao barro.
No cole haora fan un concurso de comics e este e o meu:
haber si lles gusta ao jurado,
asta pronto.
Fin.
OS NOIVOS E A SOGRA.
Había unha vez uns noivos recen casados que se acababan
de ir a vivir xuntos, entón chamaron aos pais do marido
chamado Xavier Maroto e a muller
chamada Lola Reinos para ensearlle o piso, pero os pais
compraron un piso nese mesmo edificio
o piso 2ºB.
A Lola non lle caia moi ben a súa sogra pero cando
estaba Xavier tiña que facer que lle caia ben.
Un día foi a mai de Lola a pasar uns días pero
eses días pasaron a meses é Estela non se marchaba pero
un día, Xavier fixo unha cea entón
cando estaban acabando Estela díxolle a Noemi
que estaba moi vella, entón Noemi
tiroulle unha croqueta é Estela unha empanadilla.
Estela sempre estaba soa ata que un día Lola
comproulle un chiguagua é chamoulle Esteso.
Ao final Estela encontrou un noivo con diñeiro,
e foise a vivir con el.
FIN.
de ir a vivir xuntos, entón chamaron aos pais do marido
chamado Xavier Maroto e a muller
chamada Lola Reinos para ensearlle o piso, pero os pais
compraron un piso nese mesmo edificio
o piso 2ºB.
A Lola non lle caia moi ben a súa sogra pero cando
estaba Xavier tiña que facer que lle caia ben.
Un día foi a mai de Lola a pasar uns días pero
eses días pasaron a meses é Estela non se marchaba pero
un día, Xavier fixo unha cea entón
cando estaban acabando Estela díxolle a Noemi
que estaba moi vella, entón Noemi
tiroulle unha croqueta é Estela unha empanadilla.
Estela sempre estaba soa ata que un día Lola
comproulle un chiguagua é chamoulle Esteso.
Ao final Estela encontrou un noivo con diñeiro,
e foise a vivir con el.
FIN.
OS INVIZIMALS
OS INVIZIMALS
Érase unha vez uns animais que so se podían ver cunha psp pero era moi difícil atrapalos. Entón uns nenos xuraron que os capturarian a todos pero cada vez facianse mais fortes enton tiñan que ir a por o invizimal supremo start dragon pero nunca ninguén o derrotou.
Os outros invizimals non podian con el e necesitaban ao outro invizimal supremo dark shue ju, enton tiñan que ir a o templo supremo e enfrentouse cerverus contra dark shue ju enferentouse e saiu ganando o dark shue ju pero dixo que non tiñañ que loitar se non que aliaronse eles dous e derrotaron a start dragon e star dragon aliouse a eles.FIN.
Érase unha vez uns animais que so se podían ver cunha psp pero era moi difícil atrapalos. Entón uns nenos xuraron que os capturarian a todos pero cada vez facianse mais fortes enton tiñan que ir a por o invizimal supremo start dragon pero nunca ninguén o derrotou.
Os outros invizimals non podian con el e necesitaban ao outro invizimal supremo dark shue ju, enton tiñan que ir a o templo supremo e enfrentouse cerverus contra dark shue ju enferentouse e saiu ganando o dark shue ju pero dixo que non tiñañ que loitar se non que aliaronse eles dous e derrotaron a start dragon e star dragon aliouse a eles.FIN.
jueves, 1 de marzo de 2012
O TREN FANTASMA
Un día nunha estación de tren...Un tren fantasma apareceu de repente e desapareceu a velocidade da luz as persoas da cidade cheas de medo foron chamar a policía
municipal,a policía non sabía se era un tren fantasma ou un tren normal,un policía decatouse co tren fantasma se parecía moito
ao vello tren,se o vello tren non estaba na vella estación iso significa que
non era un tren fantasma
cando chegaron a estación
viron unha persoa era o culpable, capturárono e o encerraron.
municipal,a policía non sabía se era un tren fantasma ou un tren normal,un policía decatouse co tren fantasma se parecía moito
ao vello tren,se o vello tren non estaba na vella estación iso significa que
non era un tren fantasma
cando chegaron a estación
viron unha persoa era o culpable, capturárono e o encerraron.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)